Mark Hugen

Beste Peter, het zal voor ons als trouwe Kuip-bezoeker als even moeilijk zijn als voor jou om je voor te stellen hoe de Kuip er zonder jou als stadionspeaker bij zal liggen, zo lang en zo graag hebben we je altijd de wedstrijd horen aankondigen, van de altijd vertederende gesprekjes met de mascotte vooraf tot en met (vooral mét) het onmisbare 'doeidoei'. Ik heb je één keer in levende lijve mogen spreken. Het was na de huldiging van Feyenoord op de Coolsingel in 1999. We liepen elkaar toevallig tegen het lijf in een van de kroegjes aan de kop van de Oostzeedijk, in mijn herinnering wat later op de avond, tegen elven of zo, we stonden beiden in een rustige kroeg wat bij te komen. We raakten aan de praat en ik had het over hoe je op het balkon van het stadhuis eerder die dag Uli van Gobbel op vriendelijke maar besliste wijze de microfoon maar snel had ontnomen voor die dingen ging zingen waar gedoe van zou zijn gekomen. "Ach ja", zo sprak je vaderlijk "soms moet je ze even helpen iets dreigen te roepen wat ze vast niet echt menen en waar ze later toch maar spijt van zouden krijgen", of woorden van dergelijke strekking. Dat tekende je, altijd vriendelijk en een gentleman, altijd het beste van de mensen willen zien, altijd de belangen van Feyenoord in het oog houdend. Met recht de aardigste man van Nederland in het voetbal, en vermoedelijk ook daarbuiten. Het ga je goed, we zullen je enorm missen. Het ga je goed. Het ga je goed.