Hilko

Peter, als kleine jongen was jij mijn held in de elftallen van de jaren '80. Jij kwam en ging en kwam terug en ging weer weg en kwam weer terug en vertrok nogmaals. Bij iedere komst hoort een afscheid. Dat weet je als je eraan begint. Het is alleen de manier van afscheid nemen die het verschil maakt. Jouw gedwongen afscheid doet pijn want als er iemand is die je het afscheid niet vanwege deze omstandigheden gunt dan ben jij dat wel. Ik kan je alleen maar bedanken voor je geweldige inzet voor Feyenoord in al die jaren dat je ons verblijd hebt met schitterende doelpunten en nuchtere commentaar. Peter het ga je goed! Doei, doei.......