Bert Zomerman

Ik ben altijd fan geweest van Peter. Zijn mentaliteit, zijn karakter, zijn klasse als spits én zijn liefde voor de club, een echte Feyenoorder. En daar hou ik van. Zulke spelers zie je tegenwoordig bijna niet meer. Het seizoen 1983/1984 was echt legendarisch. Feyenoord pakte toen de dubbel en ik had alles bewaard: krantenknipsels, verslagen, foto's. Alles ging in een map. Toen zei iemand tegen me: “Ja, logisch dat je dat doet, Feyenoord is kampioen.” Haha maar hoe had ik dat nou moeten weten tijdens het AD-toernooi aan het begin van het seizoen? En dan die omhaal van Peter tegen Ajax, in de bekerwedstrijd bij hun in De Meer… man, wat een goal. Twintigste minuut, bam! Prachtig doelpunt. Ajax zegt altijd dat zij het mooiste voetbal spelen, Feyenoord werkvoetbal, maar Peter liet zien in Amsterdam hoe het ook kon. Die goal vergeet ik echt nooit meer. Uiteindelijk werd het 2-2, maar wij pakten aan het einde van het seizoen gewoon de dubbel. Peter was ook nog eens topscorer met 25 goals dat jaar. Dat elftal zat vol grote namen: Cruijff, Gullit… maar alle spelers waren voor mij helden. En hoe mooi is het dat hij na z’n carrière gewoon stadionspeaker werd in De Kuip? Elke wedstrijd hoor je zijn stem en dan voelt het echt alsof je thuis bent. Feyenoord is familie, en Peter hoort daar gewoon bij. Ik vind het mooi als echte clubmensen ook ná hun carrière betrokken blijven. Peter, bedankt voor alles. Mensen zoals jij laten zien wat Feyenoord zo bijzonder en groot maakt. Hopelijk heb je nog heel veel mooie jaren voor je. Je hebt het verdiend.