Ben Moerkerken

Beste Peter, Wat overviel ons het nieuws dat je gaat stoppen als stadionspeaker bij Feyenoord Rotterdam na 27 jaar. Voor altijd ben jij verbonden met "onze" club en "onze" Kuip. In verschillende rollen. Je liet ons juichen als speler en zette een kolkend stadion op zijn kop door je aanstekelijkheid. Met een nog niet eens onaardige stem zette je zelfs liedjes in en elke mascotte vond en vind je net als iedereen supervriendelijk. Wat mij altijd bij zal blijven is dat je zonder egotripperij gewoon bent gebleven, zonder dubbele bodem, in hart en nieren ambassadeur van de club. Markant, goedlachs, ik denk echt dat je in een rij iconen van Feyenoord thuishoort. Nooit heb je de club in diskrediet gebracht, altijd aardig als we elkaar zagen. Of het nu in De Kuip was, op de zaak, bij de boekpresentatie van Rob Jacobs of onlangs nog bij Excelsior waar we een poosje hebben gepraat. Het was altijd even gezellig. Ik ken je al sinds mijn Opel-periode. Je loodste me naar binnen bij de Rijnmond Voetballer van het Jaar-verkiezing op de "Friesland" in de Veerhaven. Regelmatig kwamen we elkaar tegen. We zullen elkaar minder zien en dat is volstrekt logisch. De ernstige ziekte van Rina die vooral haar maar ook jou en je gezin in de greep houdt en nu je eigen situatie met beginnende Alzheimer maken dat je terecht wil genieten van de tijd die jullie samen rest en ik kan, mede namens Marrie, alleen maar wensen dat die nog lang van hoge kwaliteit mag zijn met je hele gezin. Met respect en in alle rust. Ik vind het knap dat je tot het einde van het seizoen blijft en reken er maar op dat wij je als supporters een waardig en waarschijnlijk emotioneel afscheid zullen geven. Dat verdien je ook. Als man van de club en als normaal mens. Net als jou laatste "Doei Doei" ons kippenvel en tranen zullen bezorgen en ons roodwitte hart zal laten bloeden als we je voor het laatst gaan horen door de luidsprekers. Nu al bedankt, toffe peer, voor alle mooie momenten in en buiten het stadion en sterkte in de toekomst. Maak er samen nog een mooie tijd van. Ben en Marrie Moerkerken